ΟΡΙΣΜΟΣ
Σύμφωνα με τον ορισμό του Kirk (1962), «Τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες παρουσιάζουν κάποια διαταραχή σε μία ή περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διεργασίες που αφορούν την κατανόηση ή τη χρήση του προφορικού ή γραπτού λόγου. Οι διαταραχές αυτές μπορεί να εκδηλωθούν ως διαταραχές στην κατανόηση, στη σκέψη, στον λόγο, στην ανάγνωση, στη γραφή, στην ορθογραφία ή στην αριθμητική. Εμπεριέχουν συνθήκες όπως αντιληπτικές ανεπάρκειες, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία, εξελικτική αφασία κλπ.
Στις Μαθησιακές Δυσκολίες δεν εντάσσονται εκείνα τα προβλήματα μάθησης που οφείλονται σε οπτικές ακουστικές ή κινητικές ανεπάρκειες, σε νοητική καθυστέρηση, σε συναισθηματικές διαταραχές ή σε περιβαλλοντική αποστέρηση».
ΜΥΘΟΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
1. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δεν αποτελούν πραγματική ειδική εκπαιδευτική ανάγκη.
Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι υπαρκτές, πραγματικές . Δεν αποτελούν δημιούργημα των επιστημόνων ούτε είναι μόδα, μια τάση της σύγχρονης εποχής. Η πρόσφατη έρευνα έχει καταδείξει νευρολογικής φύσης διαφορές -των ατόμων με Μ.Δ. συγκριτικά με εκείνα χωρίς Μ.Δ. – τόσο στη δομή όσο και στη λειτουργία του εγκεφάλου .
2. Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν χαμηλή νοημοσύνη.
Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες έχουν δείκτη νοημοσύνης εντός φυσιολογικού. Αυτό σημαίνει ότι ο δείκτης νοημοσύνης τους μπορεί να κυμαίνεται από το υψηλό μέχρι και το κατώτερο όριο του φυσιολογικού.
3. Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες δεν μπορούν να μάθουν.
Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες μπορούν και να μάθουν και να προχωρήσουν σε ακαδημαϊκές σπουδές. Εκείνο που απαιτείται είναι να παρακαμφθούν οι δυσκολίες τους αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους διδασκαλίας και αξιολόγησης οι οποίοι να τους επιτρέπουν να προσεγγίσουν τη γνώση και να επιδείξουν την πρόοδό τους έχοντας ίσες ευκαιρίες με τους μαθητές χωρίς Μ.Δ.
4. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς διδασκαλίας.
Η ακατάλληλη διδασκαλία δε μπορεί να δημιουργήσει ένα τέτοιο πρόβλημα. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να το επιδεινώσει το πρόβλημα. Αντίθετα, η κατάλληλη προσαρμογή μπορεί να διευκολύνει τη μάθηση και να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ικανότητες κάθε μαθητή.
5. Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες είναι απλά τεμπέληδες.
Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εκτελέσουν τις εργασίες τους και συχνά δεν τις ολοκληρώνουν. Αυτό μερικές φορές μοιάζει με τεμπελιά, αλλά δεν είναι και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται. Τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς έχουν ψυχολογική βάση και σχετίζονται με τη ματαίωση που νιώουν οι μαθητές εντός του σχολικού περιβάλλοντος λόγω της συσσωρευμένης και συστηματικής αποτυχίας τους. Οι μαθητές με Μ.Δ. συχνά καταβάλουν πολλή περισσότερη προσπάθεια για να είναι συνεπείς στις σχολικές τους υποχρεώσεις σε σχέση με τους μαθητές χωρίς Μ.Δ. Αυτή λοιπόν η αναντιστοιχία προσπάθειας χρόνου και αποτελέσματος είναι υπαίτια για την αποστροφή που αισθάνονται για το σχολείο, τη μάθηση και το βιβλίο.
6. Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα μόνο στα μαθήματα του σχολείου.
Τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα αναδεικνύουν την ύπαρξη σημαντικών κοινωνικοσυναισθηματικών προβλημάτων στους μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες. Τα προβλήματα αυτά μπορεί είτε να προκαλούνται από τη συνεχή αποτυχία που αισθάνονται στο σχολικό περιβάλλον είτε από τα προβλήματα στις γνωστικές λειτουργίες που τα συνοδεύουν.
7. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες ξεπερνιούνται με τον καιρό. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δεν εξαφανίζονται με την πάροδο του χρόνου.
Απλά εμφανίζονται με διαφορετικό τρόπο και ένταση σε κάθε ηλικία. Για παράδειγμα, μπορεί να εκδηλώνονται με προβλήματα φωναχτής ανάγνωσης στην πρώτη σχολική ηλικία και με προβλήματα απομνημόνευσης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
8. Οι Μαθησιακές Δυσκολίες θεραπεύονται.
Οι Μαθησιακές Δυσκολίες δε θεραπεύονται, αποτελούν διαρκή και μόνιμη συνθήκη. Μάλιστα χρειάζεται να καταβληθεί πολύ μεγάλη προσπάθεια από το μαθητή , τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και από ψυχολόγους για να επέλθει κάποια σημαντική κι αξιοσημείωτη βελτίωση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Hammill, D. D. (1990). On defining learning disabilities: An emerging consensus. Journal of Learning Disabilities, 23, 120–124.
Kirk, S. A. (1962). Educating exceptional children. Boston: Houghton Mifflin.
Mercer, C. D. (1997). Students with learning disabilities (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Merrill.
Wiederholt, J. L. (1974). Historical perspectives on the education of the learning disabled. In L. Mann D. Sabatino (Eds.), The second review of special education (pp. 103–152). Philadelphia: JSE Press.
Παντελιάδου, Σ., Μπότσας, Γ. (2007). «Η ελληνική πραγματικότητα», στο Παντελιάδου, Σ. Μπότσας, Γ. (επιμέλεια). Μαθησιακές Δυσκολίες. Βασικές έννοιες και χαρακτηριστικά. (στα πλαίσια του προγράμματος ΕΠΕΑΕΚ «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις Μαθησιακές Δυσκολίες). Θεσσαλονίκη: Γράφημα. σελ. 53-56.
Παντελιάδου, Σ. (2000). Μαθησιακές Δυσκολίες και Εκπαιδευτική Πράξη: Τι και γιατί. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα
Αναδημοσίευση άρθρου από https://psychologysantorini.gr/mythoi-mathisiakes-dyskolies/
Συντάκτρια Ραυτοπούλου Κωνσταντίνα
