Παρά την αισιόδοξη οικονομική ανάκαμψη που προβλέπονταν από το 2019,μετά από το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης του covid-19 οι κυβερνήσεις για τον περιορισμό της έξαρσης της νόσου εφάρμοσαν μια σειρά περιοριστικών μέτρων φυσικής αποστασιοποίησης των ατόμων καθώς αυτό έπληξε άμεσα επιχειρήσεις εστίασης και επισιτισμού κυρίως στον τουριστικό τομέα.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγικότητας ,την συρρίκνωση των εσόδων,καθώς και την πτωτική τάση των συναλλαγών.
Ωστόσο,σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του GEM που δημοσιεύτηκαν από τον ΙΟΒΕ,η ενίσχυση των νεοφυών επιχειρήσεων στον μεταποιητικό τομέα καθώς και την έντονη παρουσία τους στον πρωτογενή τομέα,αναδεικνύεται μια αυξητική τάση σε συντελεστές που εξυπηρετούν την αυτάρκεια των καταναλωτών στην εγχώρια οικονομία και μετέπειτα την αφορμή εξωστρέφειας στο διεθνές εμπόριο.Μακροπρόθεσμα,αν διατηρήσουν την παρουσία τους στον ελληνικό χώρο εκτιμάται πως θα προσθέσουν στο ΑΕγχΠ περισσότερο από 3.5 δις. εφόσον προσαρμόζονται με τα κατεστημένα του ψηφιακού μετασχηματισμού της αγοράς εργασίας.
Παράλληλα σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ που δημοσιεύτηκαν τον Σεπτέμβριο του 2018, σχεδόν 4 στους 10 εργαζόμενους στην Ελλάδα είναι υπερεκπαιδευμένοι ή δεν διαθέτουν επαρκή προσόντα για την εργασία που κάνουν. Στην Ελλάδα η αναντιστοιχία πεδίου σπουδών είναι μεγάλη και οι περισσότεροι απόφοιτοι στους τομείς των Τεχνών και των Ανθρωπιστικών Επιστημών και των ΤΠΕ απασχολούνται σε θέσεις εργασίας που δεν ταιριάζουν με τον τομέα εξειδίκευσής τους.Ουσιαστικά σε υψηλόβαθμες θέσεις εργασίας βρίσκονται άτομα με ανθρώπινο κεφάλαιο μεσαίας εξειδίκευσης ενώ σε θέσεις μεσαίας εξειδίκευσης βρίσκονται εργαζόμενοι με υψηλό ανθρώπινο κεφάλαιο. Άλλωστε,οι νεοφυείς επιχειρήσεις θα μπορέσουν να απορροφήσουν ένα μεγάλο εύρος των αποφοίτων σε θέσεις εργασίας που ταιριάζουν με τις επαγγελματικές δεξιότητες τους με όρους που συνάδουν με τις αρχές της αξιοκρατίας.
Παράληλλα,ο Τσεκέρης με εκτιμήσεις του από μια έρευνα του Special Report ΣΕΒ «Επαγγέλματα και ψηφιακές δεξιότητες» τονίζει πως επτά από τα 20 επαγγέλματα με το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολουμένων στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνουν καμία ψηφιακή δεξιότητα, ενώ σε 3.828.024 απασχολούμενους στη χώρα μόνο το 36% απασχολείται σε επαγγέλματα στα οποία το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους απαιτεί χρήση ΤΠΕ. Όμως, για το 45% των επαγγελμάτων, ο βαθμός ψηφιοποίησης είναι τέτοιος που καθιστά απολύτως απαραίτητη την άμεση διάχυση και εμπέδωση των ψηφιακών δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Εξίσου απαραίτητη είναι και η «λειτουργική αντιστοίχιση» μεταξύ δεξιοτήτων και επαγγελμάτων (Special Report ΣΕΒ «Επαγγέλματα & Ψηφιακές Δεξιότητες», 11/05/202.
Συνοπτικά,υπάρχει μια αισιόδοξη κατεύθυνση του ανθρώπινου δυναμικού μέσω του επιχειρησιακού πλάνου που πραγματοποιούν.Καθώς προσαρμόζονται γρήγορα με τις τάσεις των καταναλωτών,αλλά και των αναγκών που προσπαθούν να καλύψουν όπου η δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να επιλύσει,ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης έχουν σκοπό να συνεισφέρουν στην τοπική οικονομία τους ή να περιορίσουν τις εισοδηματικές ανισότητες,ή να έχουν το όραμα να καλύψουν μια ανάγκη όπου θα διευκολύνει την καθημερινή ζωή του ανθρώπου.Ωστόσο,παρά τις απόπειρες ψηφιοποίησης βασικών δημόσιων υπηρεσιών προκύπτουν ακόμα ζητήματα νομοθετικής φύσεως όπου δυσκολεύουν την εκκίνηση μιας επιχείρησης.Τουτέστιν,προκύπτουν ζητήματα του θεσμικού πλαισίου λόγω της πολυνομίας και της πολυπλοκότητας αλλά και περιοριστικά μοτίβα από την κοινή γνώμη λόγω του φόβου να ρισκάρουν για κάτι καινοτόμο.
